2010/01/25

කියන් මට ඔබේ ආදරේ.....

පිචිච මල් පෙති දෙපෙති රටාවට
නිල් පාට රැලි ගවොම අැගලාන...
වස්සාන නිද්රාවේ....
ඔබ ගාව කදුලු පිනි වගුරාන
අහිංසක දෙතොල් අග....
සුදු ටිකිරි සිනා සංහිදියාවෙ
ප්රභාතය රැගෙන පැමිණියෙමි......

සුසුමකින් දැහැන් ගත ඉදුනිල....
පියන්පත් නොපියාම කියන් මට.....
ඔබෙ ආදරේ.....

නෙත් පොකුණු පාගමින්
දුක අැවිත් කර උඩින් අත දමා....
මැදියමේ අඩගසයි හිනියට
නවාතැන් පොළ සාදා දෙන්නෙ මැයි....
සදාකාලික සුවෙන් නිදන්නට.....

වස්සාන නිද්රාවේ....
සිනිදු සුදු මල් වඩමි පෙරහැරේ.....
රෑහි හඩ අැවිත් අඩගසන්නට..
පෙර අැවිත් කියන් මට
"ආදරේ මියදුනේ නෑ සුදු නංගි...
මම ඔයා ළග ඉන්නවා................"

මුව උඩින් පාත්වී හිමි හිමින්......
කියන් මට...
පිං සිද්ද වෙයි නුඔට...........

2010/01/21

සැමදා පතනෙමි ඔබේ ආදරය...

මගේ ලොව තනි වෙලා
කියා මට සිතුනදා...
නෙත් කදුලු බොද වෙලා
.... නුඔ දුර නිසා...

අහ්ස් ගැබ වළාකුලු
නුඔ අරන් දුර ගියා...
මේ මගේ සිත තුල
නුඔ තැනක තනි වෙලා....

නුඔ නැවත එන දවස
අැගිලි ගෙන ගනිනවා
නුඔ සොයා දුර අැත
මට එන්න හිතෙනවා...

හිස් අහස දෙස බලා
සරණ මා පතනවා
පිසලන්න මගෙ කදුලු
හැමදාම කියනවා...

සෙනෙහසෙ නාමයෙන්
ඔබේ රුව එක් වරක්
දකින්නට වරමි
අැත්නමි මට...

ඔබේ නෙත් සගල තුල
දුටිමි මා නොදුටු ලොකය..
නමුත් ලොව කුරිරු විය
අප හට....

රාත්රිය මූසලය ගණදුරුය නිහඩය..
ඔබෙන් ලැබු ජිවිතය සුන්දරය පිවිතුරුය
උදුරාගත් නොගන්න මගෙන් යලි නොදෙන ලෙසට එය
සැමදා පතනෙමි ඔබේ ආදරය......

2010/01/20

සිත සෙනේ නිමි නොවෙයි....

දෑ සමන් මල් වලට..
පිබිදෙන්න ඉඩදි....
සොමි අැත නිලඔරේ....
එළිය දි උන්නා...

හෙමින් පියවර තබා....
මැයි පාවඩ මතින්
ඔබ එතැයි බලාගෙන.....
මා දුකින් උන්නා...

සදු තවම මල් වරයි...
සිත සෙනේ නිමි නොවෙයි....

2010/01/19

නුඔ මගෙම වෙලා හිදිනු....

සද ගිමන් නිවා සුදු වළාකුලක වැතිරි...
දුක් කවක් කියනවා ආදරයට නොනිමි..
එ සදට වඩා තනි තරුවක් ගැන දනිමි
එ තරුව මමයි නිති නුඔටම තනි රකිමි....

සද වගේ අැවිත් රෑ පිනි පලසෙහි පිපුණු...
නුඔ පිචිච මලය මට සසර පුරා බැදුණු....
දුර තනිව හිදින මට සුවය සදා සුමුදු...
මතු භවෙන් භවේ නුඔ මගෙම වෙලා හිදිනු................

ලංවෙන්න වරමි අැත නෙලාගන්න තහනමි...
මල් සුවද පමණි තව උරුම උනේ මට නමි...
මගෙම වෙලා යලි පිබිදෙන්නට හැකිනමි......
මතු උරුම නොවේ මේ ආදරයට සරදමි...........

කවි පදය...

මගේ කවි සිත...
නොරිදවා.....
පද සොරා ගෙන..
කෝල බැලුමින් නුහුරු කවිකම් .....
උගන්වා මට......
සොදුරු පන්හිද...
තුඩග දැවටි.....
මාව... අසරණ කල.....
කිවිදු...
නුඔ......
දැහැන්ගත වි.....
දැවටෙමින් සිත....
මගේ පන්හිද...
ඉතින් කිසිදා.....
නොලියවෙන..... කවි පදය.....
විය....
නුඔ...........

2010/01/18

කුමුදු මල......

මේ කුඵ සඵ වඩා..
අහස් කුස ගැබිබරයි
හඩන්නට වගෙ හදයි...
සිතිවිලි සඵලෙහි...
මගෙ හිතත් එ වගෙයි...
නිතින් නොනිදා හඩයි..........

හිතිමතේ අැවිදින්..
නොකියාම නික්ම යන
රැල්ල නුඔ වගේමැයි.....
කප්පරක් දුක දරන්
සෙනෙහසින් රැල්ල සිපගන්න
අනන්තවත් දුක් විදින
වෙරල ඉම මම තමයි....

තනි නොතනියට
කප්පරක් තරැ පිරිවැරැ
මල්වර සද නුඔ වගේමැයි....
නෙතු රවටන....
සිතිජ ඉමදිවත් හමුනොවන...
එ හදට පෙමි බදින...
කොද කුමුදු මල මමයි..............

මගේ ආදර කතාව 4

මගේ හිතේ සැනසීමට මගේ ආදර කතාව ලියුවාට මගේ මහත්තයා නිකමටවත් කැමති නැ මම මේ දේවල් ලියනවාට. ඔයාලාට හිතෙයි අැයි එ කියලා. එ එයාගෙ හැටි. මම එයා එපා කියන දේවල් කරන්නෙ නැ. එත් අපේ කතාව කියන්න තියන ආසාව නිසා එයාගෙන් අැහුවාම කිවා කමක් නැ ලියන්න කියලා. එ නිසා මම අපේ ආදර කතාවේ ඉතිරි ටිකත් කියන්නමි.

ඉතින් එදා අපි දෙන්නා එක seat එකක වාඩි වෙලා හිටියෙ. ටිකක් දුර යද්දි එයා මගෙ අතින් අල්ල ගත්තා. මට ලොකු අමුත්තක් දැනුනා. මට එ වෙලාවෙ අත අයින් කර ගන්න හිතුනත් මම එහෙම කලෙ නැ. එ අැයි කියන්න අදටත් මම දන්නෙ නැ. එ වෙනකොට මට නිකමි එයාගෙ ආදරේ තේරිලා තිබුනා. ඔහොම අතින් අල්ලගෙන ටික දුරක් එක එක දේවල් කිය කිය ගියා. ටික දුරක් ගිහින් එක පාරටම අැහුවා මම එයාට ආදරේද කියලා. මම එක පාරටම ගොඩක් බය වුනා. එ අැයි කියන්න මම අදටත් දන්නෙ නැ.අැත්තටම මාත් එ වෙනකොට හිතින් ආදරේ කරන්න අැති. (නැතිනමි අතින් අල්ලගත්තාම අත අත් හැරියෙ නැත්තේ) මමත් ටිකක් කල්පනා කරලා ඔවි කිවිවා...

ඉන්පස්සෙ එයා ටික වෙලාවක් මගෙ අැස් දෙක දිහා බලන් ඉදලා කිවිවා "මාත් ඔයාට ගොඩක් ආදරේයි එත්...." කියලා. එ අැස් වල මොකක්දෝ කියා ගන්න බැරි දෙයක් මා දැක්කා. මම අැහුවා "එත්.. කියලා නතර කලේ අැයි මොකක්ද කියන්න ගියෙ" කියලා. එයා මගෙ අැස් දිහා බලාන ලොකු කල්පනාවක. එහෙම ටිකක් වෙලා ඉදලා කිවිවා "මට ආදරේ කරන්න එපා මට ආදරේ කරලා වැඩක් නැ" කියලා. මම බය වෙලා බලන් හිටියා මොනවද කියන්නෙ කියලා. එයා මගෙ අත තද කරන් අල්ලන් හිටියා මම දුවයි කියලා වගේ. මම එයා එහෙම කියන්න හේතුව අැහුවාට කිවේම නැ.

මට හිතට හොදටම දුකයි. එ මගේ හිතට ඉස් ඉස්සර වෙලාම දැනුන ආදරේ. මම ඔහේ ජනේලෙන් එලිය බලාන ගියා. මටත් නොදැනිම මගේ අැස් වලට කදුලු උනන්න ගත්තා. මම එයාට නොදැනෙන්න කදුලු පිහදාගෙන එයා දිහා බැලුවා. එ වෙනකොටත් එයා දුකින් මා දිහා බලන් ඉන්නවා. මට එක පාරටම හිතුනා එයාට වෙන girl කෙනෙක් අැති එ නිසා වෙන්න අැති එයාට ආදරේ කරලා වැඩක් නැ කියන්නේ කියලා. ඉතින් මම එකපාරටම අැහුවා "ඔයාට වෙන girl කෙනෙක් ඉන්නවාද" කියලා. එ වෙලාවේ එයාගේ අැස් දෙකේ තිබුනු දුක තවත් වැඩි වුනා. එයා දුකින් "ඔවි" කිවිවා.

එචිචර වෙලා තදින් අල්ලන් හිටිය මගේ අත ගත්තා නෙවේ අත අැදලා ගැනුනා. මම අැහුවා "අැයි එහෙනමි මට ලංවුනේ අැයි මගේ හිතේ ආදරයක් අැති කලේ" කියලා. තව මොනවාදෝ ගොඩක් දෙවල් කියෙවුවා හිතේ දුකට. එයා මගේ අත අල්ලගන්න try කලා. එත් මම දුන්නෙම නැ. අැයි ඔය තරමි නපුරු කියලා අහලා බලෙන්ම අත තදින් අල්ලගත්තා. ආයෙමත් අැහුවා "මට ආදරේද" කියලා. මම කිවිවා "නැ" කියලා. "අැයි බොරු කියන්නෙ අැත්ත කියන්න" කිවා. එත් මම කිවේ නැහැ.

මම එ girl ගැන විස්තර අැහුවා. එයා එ ගැන කිවිවා. එත් එ දේවල් වලින් බොහොම ටිකයි මම අහන් හිටියෙ. එ වෙලාවෙ එයා මගෙ අත තදින් අල්ලන් හිටියා. මම අත ගන්න දෙතුන් සැරයක් try කලා බැරිම තැන ඔහේ හිටියා.බස් එක කඩවතට ආවා. එතන ඉදන් රාගම බස් එකට නගින්න ටික දුරක් පයින් එන්න ඕනෙ එ අතරමගදිවත් මගෙ අත අතහැරියෙ නැහැ. හරියට පොඩි දරුවෙක් පාරේ දුවයි කියලා අප්පචිචි අතින් අල්ලන් යනවා වගේ. එහෙම ගිහින් රාගම බස් එකකට නැග්ගා.

අද බිලොග් එක ගොඩක්ම දිග වුනා. ඉතිරි ටික වෙන දවසක කියන්නමි. අද මා හොදටම උන ගැනිලා ඉන්නේ. ඉතින් දැන් හොදටම අමාරුයි. එ නිසා අදට නතර කරන්නමි.

2010/01/17

මසිත ඔබ සොයයි....

මගදි නොනවතින ගග...
සයුරටම ගලා යයි....
වෙනතක නොබැදි සිත..
ඔබ වෙතට අැදි එයි...
සයුර ඔබ ගගයි මම....
සෙනෙහෙ සිත ඔබ ලගයි....
සදා ඔබ සිත සොයා....
මසිත සෙනෙහස සොයයි.....

2010/01/16

මං හෙවිව හවිහරණ..........

එ දවස් වල..
ළගින් අඩි තියලා...
හෙමිහිට අැවිදගෙන ගිය
පුංචි දුර තරං.....
ඔයා ලග නැතිව..
හැල්මෙ දුවන් යන..
සංසාර ගමන..
මට ලස්සන නැ රත්තරං.......
ඔය දෑත් මැද තරං...
විස්වයේ කොහෙවත්....
මං හෙවිව හවිහරණ නෑ.......

2010/01/15

කියන්න මට ............

දුක හිතුනාට අඩන්නෙ නැහැ නෙත්.......
ජීවිතේ හැමදාම ....
එක හුරු දෙයක්...
කියනකොට වචන වලින්
ගල් කුලක් වගේ කියලා ආදරේ......
නෙතු පියෙන අැසිල්ලට..
බොදවෙලා යනවා ලේසියෙන්ම....

වළාකුලක් වගේ පාවෙලා අැවිත්
මුදු මොලොක් මල් කැකුලක් සේම.....
හිතට රිංග ගත්තු ආදරේ....
ජීවිතේ හැමදාටම එලිය දෙන..
හිරු කිරණ කැයි පැතු ආදරේ...
නොකියාම යන්න යාවි..
දුක් දෙන්න බැහැ ආදරේ හින්දා...!

මගේ ජීවිතේම ඔබයි කියාපු..
වචන පොඩිති...
තවත් කෙනෙකුට අයිති වේවි..
දුක නොහිතාම
මුමුනාවි ආදරයෙන් .....
අපි අලුත් ජීවිතයක් පටන් ගනිමු කියලා.....

හීන මල් පෙති විසිරිලා යාවි
ආයෙමත් නොපිපෙන්නම....
එත් මං හරි ආසයි .....
ඉටු නොවුනත් සොදුරු සිත්තමක් සේම....
මගේ පැතුමි මං ගාවම තියාගන්න....
කියන්න........
මෝඩ කෙල්ලෙක් රවටිටලා......
මොනවාද ලැබුනෙ කියලා......

මගේ ආදර කතාව 3

මගේ ආදර කතාවෙ ඉතිරි හරිය මෙතරමි ඉක්මනට කියන්න හිතාන හිටියෙ නැහැ. එ මම මෙ දවස් වල ටිකක් විතර දුකින් ඉන්න නිසා. එ වුනත් මට හිතුනා මගෙ කතාව ලියන්න. මම ඔයාලාට කිවුවානෙ එයාගෙන් අහලා එයාගෙ නම කියන්නමි කියලා එත් දැනට නම කියනවාට කැමති නැහැ. එ නිසා මම මගෙ මහත්තයා කියලා ලියන්නමි.(කොහොමත් මම එයාට කතා කරන්නෙ එහෙම)

එදා දෙසැමිබර් 20. වෙනදා වගෙම එදාත් උදේ අපි දෙන්නා NIBM ගියා. එදා අපෙ batch එකට තිබුනෙ tute එකක්. එයාලාට C++ practical exam එක. මට tute එක 12 වෙද්දි ඉවර වෙනවා එ නිසා එදා හවස මම නුවර එන්න හිතාන හිටියෙ. එදා ඉස් ඉස්සෙල්ලාම තනියෙන් යන්න හිතුවෙ. ඉතින් මගෙ මහත්තයාට exam ඉවර වෙන්න තිබුනෙ 12.30. එයා කියලා තිබුනෙ එයාට ඉවර වුන ගමන් මාව කොටුවෙන් බස් එකට නග්ගන්නමි කියලා. ඉතින් මම tute එකට ගියා. එයාලාට exam පටන් ගද්දි ටික වෙලාවක් පරක්කු වෙලා. ඉතින් ඉවර වෙන්න තිබුන වෙලාවට වඩා පරක්කු වෙලා ඉවර වුනෙ.

මම tute එක ඉවර වෙලා මගෙ මහත්තයා එනකමි බලන් හිටියා. ඔන්න මගෙ මහත්තයාට exam ඉවර වුනෙ 1.30ත් පහුවෙලා. ඉතින් වෙලා ගිහින් නිසා එයා මාවත් එක්කගෙන ඉක්මනට යන්න පිටත් වුනා. අපි එ දවස් වල කොටුවට යන්න බස් එකට නගින්නෙ 120 බස් වලට. එදාත් අපි එ පැත්තෙන් අැවිදන් ආවා. අතරමගදි මගෙ මහත්තයා වෙලාව බැලුවාම එයාට තෙරුනා එ වෙලාවෙ මම නුවර යන්න බස් එකට නැග්ගොත් ගොඩක් පරක්කු වෙනවා කියලා. එ නිසා මට කිවා අද යන්න එපා හෙට යන්න කියලා. මම ගෙදරට කෝල් කලාම අමිමාත් කිවිවෙ පහුවදා උදෙ එන්න කියලා.

අපි හැමදාම ගියෙ කෝචිචියෙනෙ එ වුනත් එ වෙලාවට කෝචිචියක් නැහැ. එ නිසා මගෙ මහත්තයා කිවා අපි Town hall ගිහින් එතනින් 193 කඩවත බස් එකක යමු කියලා. එ දවස් වල මම ඔය පාරවල් දැනගෙන හිටියෙ නැහැ. එ දවස් වෙද්දි අපි ගොඩක් හොද යාලුවො නිසා මට එයා එක්ක යන එක එ තරමි දෙයක් වුනෙ නැහැ. ඔන්න අපි Town hall අැවිත් බස් එකට නැග්ගා බිස්කටි පැකටි එකකුත් අරගෙන.

ඔන්න ඉතින් බස් එකට නැගලා බිස්කටි කන්න පටන් ගත්තා. ටික වෙලාවකින් බස් එක යන්න පිටත් වුනා. ඔය අතරමගදි මගෙ මහත්තයා මගෙන් ගොඩක් දේවල් අැහුවා මට ගොඩක් දේවල් කිවිවා.

ඉතින් එදා අපි කතා කල දේවල් පස්සෙ දවසක කියන්නමි අද හිතුවාට වඩා බිලොග් එක ගොඩක් දිග වුන නිසා.

2010/01/13

නුඹ එනවා මගේ ලගට

අෑත අෑත අනන්තයක
අරැන්දතිය හිනැහෙන විට....
අතිතයේ මතක ඉමෙන්
නුඹ එනවා හද කුටියට...
පුංචි පිචිච මල් ඉකිබිද
සැලෙනා ගොම්මන් යාමෙට........
නුඹ නෙත් තරැ ඉහට උඩින්
හිනැහෙනවා නුබ ගැබ.....
සේපාලිකා මල් හෙමිහිට....
මල්වර වි වස්නා විටක
නුඹ එනවා සුවද අරන්....
මගෙ සිත් ගැබ ලැගුමි ගන්න....
හින පිචිච මල් නෙතු ඉම
විකසිත වි හිනැහෙන විට.....
නුඹ එනවා මගේ සිතට...
පෙරදා මෙන් ලගින් ඉන්න.....

මගෙ ආදර කතාව 2

ගොඩක් දවසකට පස්සෙ ආයෙමත් මගෙ ආදර කතාව කියන්න ඹ්නෙ කියලා හිතුන නිසා ලියනවා. එත් පහුගිය දවස් වල මම ගොඩක් දුකින් හිටියෙ කියලා මට ගොඩක් ආදරෙ කරන මගෙ මහත්තයා දන්නවා. එත් එ ගැන කියනවාට වඩා මගෙ ආදර විස්තරෙ කියන්නම්.

ඔන්න ඉතින් එදා දුම්රියට නැගල වටපිට බැලුවා පහසු තැනකින් අල්ල ගන්න. එතකොට දැක්කා අදුරන කෙනෙක් හිනා වෙවි මා දිහා බලන් ඉන්නවා. මාත් හිනා වුනා එත් මට මතක් වුනෙ නැ කවුද කියලා. මා ටික වෙලාවක් කල්පනා කලාම මතක් වුනා. එ NIBM එකෙ අපිට පස්සෙ ඩිප්ලොමා batch එකෙ boy කෙනෙක් කියලා. එ දවස් වල අපෙන් pass papers ඉල්ල ගත්ත මල්ලි කෙනෙක් කියලා. (අැත්තටම මල්ලි කෙනෙක් නෙවෙ) මාත් ඉතින් හොදින් කතා කලා එ වෙනකොටත් අපි අදුරගෙන හිටියා. එයාගෙ යාලුවන්ටත් මාව අදුන්නලා දුන්නා. ඔන්න ඔහොම තමා අපෙ පළමු හමුවිම වුනෙ.

එදාට පස්සෙ හැමදාම අපි ආවෙ ගියෙ එකටම. ඔහොම ටික කාලයක් ගෙවිලා ගියා. මම හැමදාම එයා එන දුමිරියට නැග්ගා. සමහර දවස් වලට මට ගෙදරින් එන්න පරක්කු වෙනවා. එ වගෙ දවසට මට කෝචිචියට එන්න බැරි වෙනවා. ටික දවසක් යනකොට එහෙම මට කෝචිචියට එන්න බැරි වෙන දවසට එයා රාගම station එකෙ බැහැලා ඉන්නවා මා එනකමි. ඉන්පස්සෙ අපි දෙන්නත් එක්කම යනවා.

ඔහොම මාස තුනක්ම කාලය ගෙවිලා ගිහින් බොහොම තිරණාත්මක දවසක් උදාවුනා. එ ගැන පස්සෙ දවසක කියන්නමි.