2012/02/08

සකුණ මියැසි නද...... 01

“බට්ටිච්චි..... බට්ටිච්චි.... ඔය කොහෙද පුතේ” අම්මා එහෙම අසාගෙන තිනෙත්මාගේ කාමරයට පමිණියාය.

තිනෙත්මා ඇගේ ඇදට ඇද රෙද්ද එලා දෑසේ කදුලු පුරවාගෙන ඒ දෙස බලාගෙන සිටියාය. අම්මා ලගට එනතුරුවත් ඇය නොදත්තාය. අම්මා බට්ටිච්චි ලගටම ඇවිදින් ඇගේ හිස අතගාමින් ඇගේ මුහුණ දෙස බැලුවාය. කදුලින් පිරි දෙනෙත් දැක අම්මාගේත් ඇස් වලට කදුලු පිරුණි.
“ඇයි පුතේ මේ ඇයි කදුලු පුරොගෙන ඇදරෙද්ද දිහා බලාගෙන මොනාද හිතන්නේ?”

“නැහැ අම්මා මට සකුණව මතක් උනා මේ ඇද රෙද්ද දකිද්දි” ඉකිබිදිමින් ඇය මවට තුරුල් වුනාය.

“අඩන්න එපා මගේ පුතේ කවද හරි දවසක සකුණ අයෙමත් ඔයා ලගට එවි.. දැන් නාඩා ඉන්න මගෙ හොද බට්ටිච්චිනේ....” අම්මා බට්ටිච්චි නලවන්න හැදුවත් තමන්ට පුතෙක්වගෙ වුන සකුණගේ වෙනස් වීම සිහිවී ඇයටත් කදුලක් නැගුනා.

ඇය තිනෙත්මා කාවින්දි සූරියබණ්ඩාර. ඔහු සකුණ නිම්සර හෙට්ටිඅරාච්චි. අද වෙදිදි බිදී නොබිදී තිබෙන ඔවුන්ගේ පෙම් පුවත කියවන්න එන්න ඔබත් එක්වන්න සකුණ මියසි නද සමගින්.

~******~

“බ් ර් ර් ර් ර් බ් ර් ර් ර් ර් බ් ර් ර් ර් ර් ර් බ් ර් ර් ර් ර් ර්”
හලො ...... අම්මා
Good morning බට්ටිච්චී නැගිටින්න. අද lectures යන්නේ නැතිද?
Good morning අම්මා යනව දැන් වෙලාව කියද?
දැන් 5.15 ත් වෙලා පුතේ නැගිටලා ලැස්ති වෙන්න නැතිනම් train එකට යන්න බැරිවෙයි.
හරි අම්ම මම නැගිට්ටා... මම තියන්නම් අම්මා.
බුදුසරණයි බට්ටිච්චි යන්න කලින් කතා කරන්න පුතේ
හා අම්මා බුදුසරණයි.

කියමින් බට්ටිච්චි පුරුදුපරිදි ඉස්සර වගෙම අදෙන් බිමට පනින්නට ගොස් බේරුනේ අනූ නමයෙන්. ඇය නිදගෙන උන්නේ මෙට්ටයක් බිම දාගෙනයි. තිනෙත්මා තවමත් ඇගේ සොහොයුරියගේ නිවසේ නැවතීමට පැමිණ මසක්වත් ගතවී නැත. එබැවින් ඇයට ඇවැසි සියල්ල තවමත් ගෙනැවිත් අවසන් නැත.

(මෙතැන් ඉදලා මම තිනෙත්මාගේ චරිතයට පන දෙන්නම්. නැතහොත් කතාව ඔබට නීරස විය හැකි නිසා)

මම ඉක්මනට නෙට් එක ගැටගසා මෙට්ටය අකුලා පසෙකින් තබා කුස්සිය පැත්තට ගියේ අක්කා ඇහැරලාද කියා සිතමින්.

ආ බට්ටිච්චී ඔයා නැගිට්ටද මම මේ ඔයාට ඇහැරවන්න එන්න හැදුවේ
අම්මා ඇහැරෙවුවා අක්කා.
එහෙනම් තේ හදලා ඉස්සරහා මෙසේ උඩ තියෙනවා බීලා ලැස්තිවෙන්න ඉක්මනට මම පැන්චිට කිරි එක දීලා ඇවිත් කැම ඔතලා දෙන්නම්.

මගේ එකම සොහොයුරිය චම්මි විවාහවී දැන් සිටින්නේ රාගම කුලී නිවසකය. ඇයත් ඇගේ සැමියත් කුඩා දියණියත් එහි පදින්චිව සිටින අතර මා විශ්වවිද්‍යාල ප්‍රවේශයට සුදුසුකම් ලැබූ නිසා ඔවුන් සමග නතර වීමට පැමිණියෙමි.

අපේ අම්මා සකුන්තලා සූරියබණ්ඩාරත් අප්පච්චි ප්‍රියන්ත සූරියබණ්ඩාරත් වූ අතර දෙදෙනාම ගුරුවරුන් විය. අක්කාත් මමත් මහනුවර උසස් බාලිකා පාසලෙන් අධ්‍යාපනය හැදෑරුවෙමු. උසස් පෙළ ගණිත විෂය ධාරාවෙන් සමත් උනු මා කොළඹ විශ්ව විද්‍යාලයේ පරිඝණක උපාධිය හැදැරීමට වරම් ලදිමි.

බට්ටිච්චී තාම ඇග සොදනවද දැන් ඇති පරක්කු වෙනවා අක්කා කෑ ගසන්න පටන් ගත්තේ එ නිවේදනය එනතෙක්ම bathroom එකේ සිටිම මා පුන්චි කලෙ සිටම පුරුද්දකි.

මා ඉක්මනින් ඇද පැලද යාමට සූදනම් වුනෙමි. ‍යන්තම් රැග් season එක ඉවර නිසා නිදහසක් දනුනි. මා හතිදාගෙන දිව ගියේ නිවස අසලින් යන බසය මග හැරුනහොත් රාගම station එකටම පයින් යාමට වන නිසායි. හනිකට බස් එකට නැගනෙන අම්මාට පොරොන්දු වු පරිදි ඇමතුවෙමි.

අම්මා, මම යනවා දැන් බස් එකේ ඉන්නෙ.
හා බට්ටිච්චි දුවන්න එහෙම එපා පරක්කු වුනාට හෙමිහිට යන්න හොදද..
හා අම්මා එත් දැනුත් මැරතන් එකක් තිබ්බා.. අම්මා අප්පච්චි කො...
ඉන්නවා මෙන්න කතා කරන්න
අප්පච්චී මම දැන් යනවා
මගෙ බට්ටිච්චි දැන් දග වැද කල හොදටම ඇති හොදට වැඩ ටික කරගන්න හොදේ
හා අප්පච්චී, මම තියන්නම්. බුදුසරණයි.
මගේ පුතාට බුදුසරණයි.

ගැහැණු දරුවන් දෙදෙනෙක් පමණක් සිටි අපේ පවුලේ කොල්ලා වුනේ මම. මා පොඩි කාලේ ඉදන් අප්පච්චි මට ඇන්දුවේ කලිසම් මා ගවුමක් ඇන්දානම් එ බොහොම කලාතුරකින්. පාසල් යන විට පමණක් සුදු ගවුම අන්දෙමි.

මම campus එකට යන විට මගේ යලුවො ඇවිත්. අපේ පාසලෙන්ම පැමිණි කිහිපදෙනෙකු සිටියත් ඔවුන් මා දන්නා කලේ සිටම පොත් ගුල්ලන් පමණක් නිසා මට ඔවුන්ගේ ආශ්‍රය හරි ගියේ නැත. මා වැනිම වූ මිතුරියන් පිරිසක් මට මුන ගැසුනේ මගේ වාසනාවටමයි. ඔවුන් අතරින් ජනී, මේධාවී, සුබාශි, නිලුකා, රන්දිල්, ශානක සහ යුගාන්ත.

මම යනවිට සියල්ලොම canteen එකට රැස්වී සිටියහ.

ආ good morning බට්ටිච්චි ... මොකද අද කුකුල අතින් අරන් සියලුම දෙනා කෑ ගසන්න ගත්තා. මගේ නම කියන්න කරදර නිසා හැමදෙනාම අපේ ගෙදර අය මට කියන නමම කියනවා තැනක් නොතැනක් නැතිව.

මමත් කට්ටියටම සුභ පතමින් ඔවුන් ලගට ගියා. මේ වනවිට අල්ලපු මේසේ උන් කොල්ලො සෙට් එකම කෑ ගහන්න ගත්තා නියමෙට ගැලපෙන නම කියලා.
මම බනින්නට කියා හැරිලා බැලුවිට දැක්කේ කොල්ලො හය හතක්ම මගේ දිහා බලන් ඉන්නවා. මගේ චන්ඩි කම පත්තක දාලා මා යලුවන් ලගට පැමිනියා.
උදැසන ආහාරය ගත් අපි lectures වලට ගියෙමු. මුලු දවසෙම lectures තිබුනා. ‍යන්තම් හො විවෙකයක් ලැබුනේ දවල් කෑමට පමණයි.

එදින බෙහෙවින් කාර්ය බහුලව ගෙවී ගියා.


ප. ලි.

කතාවක් ලියන්න ඔනේ කියලා හැමදාම හිත හිත හිටියත් අද තමා ඒක කරන්න ලැබුනේ. ඔයාලාට සමහර විට මේ කතාව කියවන්න කම්මලි හිතෙයිද මෙලො රහක් නැති කතාවක් කියලා හිතෙයිද දන්නේ නැහැ. එත් මගේ ආසාවට ලියන්නම්. ඔයාලාට කියවන්න බෑම හිතුන දවසට cඔම්මෙන්ට් එකක් දන්න අයෙමත් ලියන්න එපා කියලා ම ඉදන්ම නතර කරන්නම්...

2012/02/06

පෙම.....

නිකැළැල් හදින් නුඹට
පෙම් බැන්දද මා
පිවිතුරු සිතින් නුඹව
පැතුවද මා
එකම් සිතුවිල්ලෙක් නුඹ
ගැන සිතුවද මා
අනොරා වැසි මුකුළු කරමින්
ඇද හැළුනි හිසමතට ඉදින්
කදුළු තුෂර පවුරේ මා
හුදෙකලාව ඉකිබිදින්නද.......


ප. ලි.
අවංකව ආදරය කරන කෙනෙක්ට ඒ වගෙම අවංකව ආදරය කරන අය හමුවෙනවා වගෙම අවංකව ආදරය කරන සමහර අයට බොරු ආදරයක් ලැබෙන අවස්ථා බොහොමයක් තියෙනවා.
මම අහලා තියෙනවා අපි ගොඩක් ආදරය කරන කෙනා අපිට ආදරය කරන්නේ නැහැ එයා ආදරය කරන්නේ තවත් කෙනෙක්ට, එත් අපිට ආදරය කරන කෙනෙකුත් ඉන්නවා. එත් අපි එයාට ආදරය කරන්නේ නැහැ කියලා. එ වගෙම තමා අපි ආදරය කරන කෙනා ආදරය කරන අනිත් කෙනත් එයාට ආදරේ නැහැ එයා ආදරේ වෙනම කෙනෙක්ට.....

මේක ආදරයේ සරල සත්‍යක්. ඒ වගේම තමා තවත් දෙයක් සමහර අය හිතනවා කෙනෙක්ට ආදරය කරමින් ඉද්දි හමුවෙන වෙනත් කෙනෙක් අරයට වඩා මෙයා මට ආදරේ කියලා. හරියට අර කතාවට කියනවා වගේ ඉස්සෙල්ලා ආපු කනට වඩා පස්සේ ආපු අග ලොකු කරගන්නවා. ඉන්පස්සේ අර අවංක ආදරේට පයින් ගහලා අලුත් කෙනාට ලං වෙනවා. එත් ඇත්තටම කලින් කෙනා ඊටවඩා ආදරෙයි කියලා තේරෙද්දි ගොඩක් පරක්කු වෙලා. ඒ සැබෑ ආදරේ අත පොවන මානයකවත් නැහැ.

අපි අතරේ ඉන්න බොහොදෙනා මේ ගොන්කම කරගන්නවා. සමහර අමාරුකාල වලදි ආදරවන්තයින් අතරට එන ප්‍රශ්න නිසා ඒවාට විසදුම් හොයන්න වෙන අය ජීවිතේට ලං කරගන්නවා. එහෙම ලං කරගන්න අය නිසා තමන්ට අවංකව ආදරය කරන කෙනා මොනතරම් දුකට පත්වෙනවද. මොහොතක් සිතන්න ජීවිතේ අමාරු අවස්ථාවන් වලට දෙදෙනා එක්ව මුහුණ දෙනවා හැර වෙනත් අයව ඔබේ ජීවිතේට ලං කරගන්න එපා. නිවැරදි කරන්න බැරි වැරදි සිදු කරගෙන දුක් වෙන්න එපා.

2012/02/01

ගුරුවරු, ළමුන්, අධ්‍යාපනය සහ අපේ රටේ අනාගතය (ඉතිරි කොටස)

කලින් පොස්ට් එකේ මට වුන සිදුවීමක් ගොඩක් දිගට ලියවුන නිසා බොහොම සරළ කතාවක් පොස්ට් දෙකකින් ලියන්න සිදුවීම ගැන සමාව ඉල්ලනවා මුලින්ම. ගුරුවරු ගැන බොහොම කෙටියෙන් ඉක්මනින් ඉතිරි විස්තරෙත් ලියලා ඉවර කරන්නම්.

ගුරුවරු කියන්නේ ළමයින්ට හොද නරක කියා දෙන අය. ගොඩක් අවස්ථාවල ගෙදරදි දෙමව්පියන් කියන දෙවල් වලට වඩා ළමුන් පාසලේ ගුරුවරු කියන් දේ අහනවා. මෙ නිසා ගුරුවරු විය යුත්තේ ළමුන්ට හොද නරක කියා දිය හැකි අය. ඔබට තර්ක කරන්න පුලුවන් ගුරුවරු කියන්නෙත් මිනිස්සු එයාලාගෙත් වැරදි අඩුපාඩු තියෙනවා කියලා. මම නැහැ කියන්නේ නැහැ. ඒ වුනත් ගොඩක් හොදට පෙනෙන වැරැද්දක් කර කර එය වෙන කෙනෙක්ට පටවනවා නම් කවුරු වුනත් එයා වැරදියි.

මේ සිදුවීම ගැන මා පෞද්ගලිකවම දන්නවා. හේතුව මෙ සිදුවීම වෙන්නේ මගෙ හොදම යෙහෙලියට. ඇගේ පෙම්වතා සමග අනියම් සම්බන්ධතාවයක් ඇති කරගෙන තිබෙනවා ඔහුට වඩා අවුරුදු 7ක් වැඩිමල් ගැහැණු ළමයෙක්. (වයස 34 පමණ ) මෙවන් සම්බන්දයක් කවුරු ඇති කරගත්තත් එය වැරදියි. මේ ගැහැණු ළමයා ගුරුවරියක්. මෙහි වැරැද්ද දැන දැනත් ඇය ඒ සම්බන්දය තවදුරටත් ගෙන යමින් තිබෙනවා. මෙයින් මගෙ මිතුරිය දැඩි ලෙස කම්පාවට පත් වෙලා ඉන්නේ. හෙතුව මේ ගුරුවරිය මගෙ මිතුරියට කතා කොට අසැබි වදන් වලින් බැන වදිනවා.

එපමණක් නොව හරිම කැත විදිහට කතා කරලා SMS පණිවිඩ එවනවා. එ කියන දේවල් දැක්කාම ගැණු ළමයෙක්ට මේ වගෙ කතා කියන්න පුලුවන්ද කියලා හිතෙනවා. මාත් ගොඩක් උත්සාහ කරලා තෙරුම් ගත්තේ. කොහොම වුනත් ගුරුවරියක වන ඇය වැරදි දෙයක් කර කර කිසිම වරදක් නැති කෙනෙක්ට අන්ත ජරා විදිහට නින්දා කරනවා. ඔයාලාට හිතෙයි මේ පිරිමි ලමයාට බැරිද මෙක නතර කරන්න කියාලා. එයා මුලින් පටන් ගත්ත සෙල්ලම දැන් ලෙල්ලම වෙලා. මගේ මිතුරියගෙන් දැනගත් පරිදි ඔහු ඇය සමග කතාබහ කරන එක නතර කල විට අර ගුරුවරිය මගේ මිතුරියට බනින එක වැඩිවන අතර ඇය හදුනන පොලිසියේ අය ලවාද මහ රෑ 12ට 1ට විතර කොල් කරවනවා. ඇය අදුරන හැම පිරිමි ලමයෙක්ටම මගේ මිතුරියගෙ නොම්මරේ දීලා තිබෙනවා. ගුරුවරියක් මෙවන් දෙවල් කරන්නේ කෙසේද කියා මට සිතාගත නොහැක. මට ඇය එවන SMS මෙහි පල කිරීමට නොහැකි නිසා සම්පූර්ණ සත්‍ය පැවසීමට නොහැක නිසා කණගාටු වෙනවා. මගේ මිතුරිය ඇය එවන සියලුම SMS මටත් අනිත් අතට එවනවා.

මේ තරම් පහත් විදිහට කතා කරන ගුරුවරියක් පාසලේ ළමුන්ට කතා කරන්නේ කෙසේද කියා මට සිතා ගැනීමට නොහැක. ඇගේ පන්තියක සිටින සිසුවියකට පෙම්වතෙක් හො ඇයගෙන් බහ ඉල්ලා පැමිණෙන තරුණයෙක් ගැන තම ගුරුවරියට පැවසුවහොත් ඇය කුමන ආකාරයේ දෙයක් සිසුවියට පවසාවිද යන්න මට සිතීමට පවා අපහසුයි. මෙයට හෙතුව ඇය මගේ මිතුරියට පවසා ඇති දෙයයි. මගේ මිතුරිය අම්මාගේ ඇස් දෙකෙන් ඇත් වුනානම් එ බොහොම කලාතුරකින් එ වගෙමයි ඇය බොහොම හොදින් හොද නරක හරි වැරැද්ද තෙරුම් ගත්ත කෙනෙක්. එවන් කෙනෙක් වූ ඇයට ඇගේ පෙම්වතා සමග දුර දිග ගිය සම්බන්දයක් තිබුන බවත් මගේ මිතුරියට වෙනකෙකු හා විවාහ වීමට නොහැකි නිසා ඇයට කරදරයක් වෙමින් සිටින බවත් පවසා ඇත.

ඇය මෙ කියන කතා සියල්ල අසත්‍ය බව මා දන්නවා. හේතුව මගේ මිතුරිය මෙ වන තුරු මට කිසිම දෙයක් නොකියා ඉදලා නැහැ. ඇයට මෙවන් ප්‍රශ්ණයක් තිබෙනවානම් මුලින්ම පවසන්නේ මා සමග. මේ ආකාරයට තමන්ගේ වැරැද්ද වහාගන්න කිව හැකි හැම දේම කියන අයට ගුරුවරුන්ට මෙන් ගෞරව කරන්නේ කෙසේද. දෙමවුපියන් බලාපොරොත්තු වෙන්නේ ගුරුවරයා පොත පතේ දැනුම පමණක් නොව ගුණ ධර්ම උගන්වාවි යන්නයි. නමුත් මෙවන් ගුරුවරුන්ගෙන් දරුවන්ට ගත හැක්කේ මොනවාද?

මෙවන් ගුරුවරුන් සිටිද්දි අපේ රටේ මතු පරපුරේ අධ්‍යාපනය ගැන කුමන කතාද?

අවසාන වශයෙන් මා මෙයත් කියන්නම්, මා ඉහත කී ගුරුවරියම පාසල් වෙලාව තුලදි පෙම් කරමින් දුරකතනයේ පැය ගනන් ගත කරනවා. අසරණ දරුවන් පාසලට පැමිණෙන්නේ ඇයගෙ උකුලු මුකුලු බල සිටිමට නොව අධ්‍යාපනය ලබා ගැනීමටයි.

මේ ක්‍රමයේ වැරැද්ද කොතනද? මට නම් තෙරෙන්නේ නැහැ ඇයි අද ගුරුවරු මේ වගෙ කියලා. මම පාසල් ගිය කාලය තුල මට මෙවන් ගුරුවරු හමුවී නැහැ. සියලුම ගුරුවරු ලමයින්ට ආදර්ශයක් වුනා. නමුත් අද??

අදත් අප අතරේ සිටින දෙවිවරු වන් ගුරුවරු මේ පොස්ට් එක මේ විදිහට ලිවට සමාවෙන්න ඔනේ. මේ වගෙ අය එක්කෙනෙක් දෙන්නෙක් අතරින් පතර ඉන්න්වා තමා. ඒ අතරෙම අපිට ගෞරවයෙන් කතා කරන්න පුලුවන් ගුරුවරුත් ඉන්නවා කියලා අමතක කරන්න එපා.