ජීවිතයට ඔවදනක්...

• තාවකාලික වැඩ වලට සෙට් වෙන මිනිස්සු එක්ක සදාකාලික වැඩ කරන්න යන්න එපා. එහෙම වුනාම ඔබ ඉක්මනට අනාථ වෙනවා.

• දුකක් කිවත් සතුටක් කිවත් එකම විදිහට ඔබට සලකන මිනිස්සු විශ්වාස කරන්න.

• දුක කියන්නේ ටිකක් කල් ගිහිල්ලා හරි තුනී වෙන දෙකට ඒ නිසා දුක තුනී වෙන්නේ නැහැ කියලා ජීවිතයට වෙන සැත්කම් කරන්න යන්න එපා. ඒ වලින් ජීවිතයට මරණීය තුවාල ඇතිවෙන්න පුලුවන්. දුක් කරදර එන කාල වලදී පුලුවන් තරම් නිස්කලංක වෙන්න.

• ඔබ ඔබේ හිතට බොළද වෙන්න. ඒක හරි ලස්සනයි. ඔබ ඔබට ආදරය කරන අයට බොළද වෙන්න. ඒක හරි නිර්මලයි. ඒත් ඔබ ලොකයට ඊට වඩා ගැඹුරු වෙන්න.

• ඔනෑම කෙනෙකුගෙන් ඔනෑම දෙයක් තුන් පාරකට වඩා ඉල්ලන්න එපා. ඔබට ලැබෙන්නේ ඔබ බලාපොරොත්තු වූ දේ නෙමේ. වදෙන් ගැලවෙන්න ඔනේ නිසා දෙන දෙකුයි. ඔබට කවුරු හරි යමක් දෙනවා නම් ඔබ ඉල්ලන්නේ නැතුවත් ඔබට ලැබෙනවා. ජීවිතේ වඩාත් වටින්නේ එහෙම ලැබෙන දේවල්.

• ජීවිතේ අමාරු දවස් වලදි ඔබට පිහිට නොවූ මිනිස්සුන්ට පිහිට වෙන්න යන්න එපා. ඔබ ඒ කාලය ඔබ වෙනුවෙන් පිහිට වූ අය වෙනුවෙන් කැප කරන්න.

• ජීවිතයේ හිමිවූ සහ අහිමිවූ දෙවල් දෙකම කතා කරන බැලන්ස් මිනිස්සු ලග ජීවත් වෙන්න. එහෙම මිනිස්සු ලගදි ජීවිතය හරිම පහසුයි.

• ඔබ ආදරය කරන හිතකට සමහර විට රවටන්නම නොවෙන්න පුළුවන්, ඒ හිත රිදෙයි කියලාවත් ඒ හිත හදන්නවත් කවදාවත් බොරු කියන්න එපා. එතකොට ඔබ කරගෙන තියෙන්නේ ඔබේ ආදරයම රවටා ගැනීමක්.

• ඒ ඔබට ආදරය කරන කෙනෙක් නම් ඔබ බොරුවක් කී සැනින් ඔබේ මුහුණින්ම ඒ දේ අහුවෙනවා. සමහරවිට ඒ දේ පිලිගත්තත් ඒ හිත යටින් ගොඩාක් දුක් වෙනවා. එහෙම ආදරයක් සදාකාලික වෙන අවස්ථා අඩුයි.

අපි ගොඩක් දෙනෙක් ආදරය කරන්නේ ගොඩක් ආදරය බලාපොරොත්තුවෙන් ඒත් අපිට ඒ බලාපොරොත්තු වෙන ආදරය ලැබෙන්නේ නැහැ. ගොඩක් හදවත් උල්පත් සිදීගිය කාන්තාර වෙච්ච කදු වල දිය පාරවල් වගේ. එහෙම ඇල්ලක් පාමුල ආදරයක් බලාපොරොත්තුවෙන් ජීවත් වෙන එක ලොකු දුකක්. ආදරය කියන්නේ පරිත්‍යාගයක්..... හැගීමක්.... ඒ ආදරය ඇතිවෙන සහ නැතිවෙන දේවල් අනුව වෙනස් නොවිය යුතුය.