නෙතට කඳුළු නැගෙනවා ....
මට තනිකම දැනෙනවා ...
සිත තනිවම හඬනවා .....
සිහින දකිමි නුඹ ගැන මං
සැබෑ නොවන බව දැන දැන
අඳුර පමණි මගෙ දිවියට
පාට සිහින කොයිබින් දෝ ....
නුඹට දුරින් ඉදන් .....
ආල සිතක් පහළ කරන් ....
රහසේ ඉකිබිඳ හඬමින්
සුසුම් හෙලමි මං .......
ආල සිතුවිලි පහල නොවියන් .....
හිතට .. බර හන්දා .......
කඳුළු බිංදු තව වැටියන් ......
නෙතට.. බර හන්දා ....
තනිකම ලග රැදියන් .........
තනියට කෙනෙකු නැති හන්දා .....
(ප.ලි. සෙනසුරාදා පංතියේ ඉද්දි කම්මැලි කමට හිතට නැගුණු කවි ටිකක් ලිවා. එයින් කිහිපයක් විතරක් ලිව්වා. එක දිගට කියවන්න පුළුවන් කවි පෙළක් නෙවේ. මගේ පිස්සු විකාර ටිකක් .... හැමදාමත වගේ)
