ගොඩක් දවසකට පස්සෙ ආයෙමත් මගේ ආදර කතාවත් අරගෙන ඔයාලා බලන්න මම ආවා.
2006 දෙසැම්බර් 21 උදේ මම නුවර ගියා. ගෙදර ගිහින් වෙනදා වගේ මම ගෙදර ආවා කියලා මගෙ මහත්තයාට කෝල් කලේ නැහැ. එහෙම කලේ එයාව අමතක කරනවා කියලා හිතේ තිබුණු හැගිම නිසයි. අපේ ගෙදර වැඩත් ගොඩයි එ නිසා මම අම්මාට උදව් කලා. නිකමටවත් මහත්තයාව මතක් නොකර ඉන්න උත්සාහ කලා. දවස ගෙවිලා ගියා. අපේ අක්කායි අයියායි බබා එක්ක ආවෙ ගොඩක් රෑ වෙලා. මතක විදිහට 10ට විතර. ඊට ටික වෙලාවකට පස්සෙ ගෙදරට කෝල් එකක් ආවා.කෝල් එක answer කලේ අයියා. එයා මට කියලා දුන්නා. එ දවස් වල මගෙ mobile phone එකේ තිබුනෙ mobitel prepaid sim එකක් එකේ incoming වලටත් charge වෙනවා (එ දවස් වල). ඉතින් මගෙ යාලුවෝ ගොඩක් වෙලාවට මට කතා කරන්න ගෙදරට කෝල් කරනවා. එ වුනත් එ වගෙ වෙලාවට යාලුවෝ කතා කරන්නෙ ලොකු පණිවිඩයක් නම් විතරයි. ඉතින් මට හිතා ගන්න බැරි වුනා කවුද කියලා. මම කතා කලා හිතා ගන්න බැහැ මහත්තයා කතා කරනවා. එයා එක්ක කතා කරන්නෙ නැහැ කියලා හිතාන හිටියාට මට එ තරම් හිත ගල් කරගෙන ඉන්න බැරි වුනා. මහත්තයා කතා කලා ගොඩක් වෙලා කතා කලා. මමත් කතා කර කර හිටියා. පස්සෙ මම කිවා තියන්නම් කියලා එපාර එයා මගෙන් අහනවා මම එයාට ආදරෙයිද කියලා මට උත්තර දෙන්න අමාරුම දේ අහනවා. මම ටික වෙලාවක් කතා නැතිව ඉදලා පස්සෙ ඔව් කිවා. එත් එයාට මදි එයා මට කියනවා "මම ඔයාට ආදරෙයි" කියලා කියන්න කියලා. මට කරන්න පුලුවන් දෙයක් නෙවෙ එක. එ වෙලාවෙ අපෙ ගෙදර හැමොම සාලෙ. මම කියන දේවල් හොදට ඇහෙනවා. ඉතින් මම කිවා බැ ගෙදර අයට ඇහෙනවා කියලා. ටිකක් කියවලා කියවලා තේරුම් ගත්තා.
ඊට පහුවදා අපෙ ගෙදර වැඩ ගොඩයි. එදා සිකුරාදා එදා අපි නිදාගත්තෙ නැ. හේතුව සෙනසුරාදා අපෙ ගෙදර කිරි අම්මලාගෙ දානයක් තිබුනා එකට වැඩ කලා. ඔය විදිහට එදා දවසත් ගෙවිලා ගියා. සෙනසුරාදා 12 වෙද්දි වැඩ ඉවරයි. හවස් වරුවම අපි හොදට නිදා ගත්තා. එ දවස් ටිකම එ විදිහට ගෙවිලා ගියා. මතක විදිහට ආයෙ මහත්තයා කතා කලෙත් නැහැ. මට කතා කරන්න වුවමනා උනත් මම අමතක කරලා හිටියා. අපි ආයෙමත් කොළඹ ගියෙ 26 වෙනිදා. මට ආපහු lectures යන්න තිබුනෙ 27 නිසා. අම්මායි මමයි 26 රාගම අක්කලාගෙ ගෙදර ගියා. මම 27 උදේ වෙනදා වගෙම නැගිටලා කෝච්චියට ගියා. එදා ගොඩක් දේවල් වෙනස් වුනා. එ දේවල ගැන මම ආයෙමත් දවසක කියන්නම්.
No comments:
Post a Comment