2010/05/11

පින්සාර හිනයක දැ‍වටෙන්න

වැහිබර වු අහස් කුස
නිල් වැස්ස වැටෙනකොට
සුදු කෝපි මල් සුවද
ඉරිතලා මැකෙනවා
හිත් ගැබට තුරැලු වුණ
දුකට කොදුරපු කවිය
ගැබ්බර වු දැස් අග
පිණි කදුලු සලනවා....
වලාමත හිනැහෙන්න
අර ඇන්ද දේදුන්න
හිත් අහස කලු කරන්
දුර ඈත ඇදෙනවා....
සද පිපුණු ‍එක රැක
කප් සියක් තරැ පොකුරැ
පින්සාර හිනයක
දැවටෙන්න හදනවා.....

No comments:

Post a Comment